Mee met de eerste commerciële Eurostar rit naar Brussel

Op woensdag 4 april reed Eurostar de eerste commerciële ritten in Nederland. Na jaren van voorbereiding vertrok om 7:48 van station Amsterdam Centraal de allereerst rit. Ik had de eer om met deze rit mee te gaan van Amsterdam naar Brussel. Deze kans kreeg ik door een winactie op Instagram.

Dat betekende wel dat ik vroeg uit de veren moest. In alle vroegte kwam ik dan ook al aan met lijn 159 op station Almere Centrum. Door het rustige tijdstip kwam de bus te vroeg aan in Almere. Dat zorgde voor wat tijd om nog een foto te maken en mijn camera even op de proef te stellen in het donker. 

Vervolgens liep ik naar het perron toe. Daar stond de InterCity naar Amsterdam Centraal al klaar op spoor 2. In 20 minuutjes bracht deze ICMm mij in onze hoofdstad. Daar kon ik vanaf 7 uur de tickets ophalen bij de OV servicewinkel. Voor de deur stonden toen al enkele andere prijswinnaars en een stel dat aan het reizen was met een Interrail pas. Zij moesten hun pas nog activeren om daarna mee te kunnen met de Thalys van 7:17. De winkel ging echter wat aan de late kant open en het personeel was nogal geïrriteerd dat hun Interrail ticket 'nu nog' geactiveerd moest worden. Opmerkingen als 'daar komen jullie lekker op tijd mee' van het personeel konden ze gelukkig niet verstaan...

Mijn Eurostar ticket naar Brussel lag al keurig klaar en nadat ik die in ontvangst mocht nemen, liep ik naar perron 15. Ondertussen bekeek ik mijn zitplaatsnummer en kwam ik tot de ontdekking dat ik alleen een enkele reis naar Brussel had gekregen. Terug bij de Servicewinkel bleek dat ze inderdaad de terugreizen waren vergeten uit te delen. Die kreeg ik er vervolgens alsnog bij. 

Op perron 15 had zich ondertussen wat NS personeel, geïnteresseerden en fotografen verzameld. 

Rond half 8 kwam treinstel 4025/4026 het centraal station binnenrijden. De diensten van Eurostar naar Nederland worden uitgevoerd met treinstellen van het type E320. Deze treinstellen rijden inmiddels al een aantal jaar succesvol tussen Parijs en Londen. De E320 treinen hebben een dubbel nummer omdat het technisch gezien twee aan elkaar gekoppelde treinen zijn van elk acht rijtuigen.

Deze eerste rit was niet zo druk, maar deze ging dan ook niet rechtstreeks door naar Londen. De stoelen zijn erg comfortabel en de trein is mooi en licht ingericht van binnen. 

Op tijd werd er vertrokken en binnen no time waren we al in Rotterdam. Met de wifi van Eurostar heb je toegang tot een entertainment kanaal met films en series. Terwijl ik gewoon goed kon internetten, wilde Whatsapp berichtjes bij mij niet verzenden. Ook kan je op je mobiel de huidige snelheid bekijken.

Op station Antwerpen wordt niet gestopt. De trein rijdt met een slakkengangetje door het station en volgt vervolgens het conventionele spoor naar Brussel. Na de Noord-Zuidverbinding van Brussel wordt om 9:38 station Brussel Zuid bereikt. Daar legde ik de trein nog een keer vast op één van de weinige toonbare sporen van Brussel Zuid. 

Aan de overkant van het perron kwam nog een Thalys het internationale gedeelte van station Brussel Zuid binnenrijden.

Ik liep daarna na het metrostation om een dagkaartje te kopen voor het openbaar vervoer in Brussel. Toen dat eenmaal gelukt was, ging ik weer terug naar het treinstation en nam ik de trein naar Brussel Noord bestaande uit rijtuigen M4 en een loc van het type HLE 27.

Vanaf Brussel Noord nam ik een NMBS Desiro naar station Schaarbeek. De mensen die een beetje bekend zijn in Brussel zullen al wel kunnen raden wat ik daar ging doen...

Precies! Een bezoek brengen aan Train World, het Belgische spoorwegmuseum. Dit museum is in 2015 opengegaan en ik was wel benieuwd wat daar allemaal te zien is. Het is deels gevestigd in een nieuw gebouw en deels in het oude stationsgebouw van Schaarbeek.

Voor twee euro bovenop de entreeprijs krijg je er een audiotour bij. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb, want bij de treinen en locomotieven was in het museum zelf weinig informatie te vinden. De rondgang door het museum start in het oude stationsgebouw dat prachtig gerestaureerd is. Er staan schaalmodellen van locomotieven en maquettes van beroemde stations zoals Antwerpen en Luik. Voor de rest zijn er oude loketten met oude treinkaartjes en uniformen. Via buiten kom je vervolgens in het moderne pand. Hier staan de treinen zelf opgesteld. In sommige zalen was het lastig fotograferen door het licht, maar ik heb me best gedaan om hieronder een impressie te kunnen geven.

Het museum was groter dan ik dacht en je kan je er zonder problemen een aantal uren vermaken. Na zo'n drie uur had ik het wel gezien en nam ik de tram naar het centrum van Brussel. Lijn 92 bracht me naar het Koninklijk Paleis en de Kunstberg.

Vanaf de Kunstberg heb je uitzicht op de historische binnenstad. Vanaf het Koningsplein kan je het geheel overzien met op de voorgrond het standbeeld van Godfried van Bouillon. Hij was één van de leiders van de eerste kruistocht. Om in het thema te blijven van mijn website is hieronder een foto van het geheel te zien met op de voorgrond het modernste tramtype dat in Brussel wordt ingezet momenteel.

De toren die op de achtergrond te zien is, is de toren van het oude stadhuis. Vanaf de Kunstberg besloot ik richting de oude binnenstad te lopen. Ik was eigenlijk twee maanden geleden nog een weekend in Brussel geweest dus de bekendste bezienswaardigheden daar had ik al gezien. Ondanks dat blijft de Grote Markt van Brussel een betoverend plein.

Op dit plein zijn overigens ook de in Nederland bekende graven Egmont en Horne onthoofd in 1568. Willem van Oranje vluchtte op tijd uit Nederland voor Alva, maar anders was hij misschien ook onthoofd. De onthoofding is samen met een aantal andere gebeurtenissen, bijvoorbeeld de Slag bij Heiligerlee, de reden dat we de Tachtigjarige Oorlog in 1568 laten beginnen.

Terwijl ik nog wat rondwandelde door het centrum begon het zachtjes te regenen. Om een nat pak te voorkomen besloot ik om naar het centraal station te lopen en daar de metro te pakken naar Montgomery. Het was even zoeken op Brussel Centraal om de metro te vinden, maar na één keer compleet verkeerd te zijn gelopen wist ik toch in de metro naar Montgomery te komen. Op metrostation Montgomery kan je overstappen op diverse tramlijnen. Mij was aangeraden om eens tramlijn 44 te nemen. Deze lijn start bij Montgomery en eindigt in Tervuren. 

De opstaphalte ligt ondergronds en de lijn wordt gereden door PCC trams. Tramlijn 44 was inderdaad de moeite waard. Heerlijk om even een beetje te ontsnappen uit de chaos van het centrum van Brussel. Soms heb je zelfs even het idee dat je dwars door een bos rijdt met de tram.

De stoeltjes in de PCC's hebben zachte zittingen, maar beenruimte is er niet en de stoeltjes zijn daarnaast ook veel te laag. Toch vind ik het altijd wel erg leuk om een ritje in zo'n oude PCC te maken. Vlak voor het eindpunt in Tervuren moet de PCC nog even een stukje klimmen op een bochtig tracé. Bij het eindpunt ligt een keerlus. Hier staat de tram tien minuutjes stil voordat de terugrit wordt aangevangen. Dat betekent dat ik nog even een foto kan maken.

Zodra ik weer in de tram plaatsneem, begint er buiten een stortbui. Ik ben blij dat ik voorlopig nog even droog in de tram zit. Zodra ik aankom bij Montgomery lijkt het gelukkig weer droog te zijn. Bovengronds kan ik zelfs lijn 81 vastleggen in het zonnetje. Lijn 81 wordt gereden door dubbelgelede PCC trams.

Per metro reis ik verder naar metrostation Louise.

Als ik weer boven de grond komt, blijkt dat het weer zachtjes is gaan regenen. Ik loop nog even langs het uitzichtpunt bij het eeuwig in de steigers staande justitiepaleis, maar blijf daar niet lang in de regen staan.

Ondanks het regenachtige weer is helemaal rechts nog net het Atomium te zien. De kerk die prominent op bovenstaande foto aanwezig is, is de Kapellekerk. Bij deze kerk ligt ook het gelijknamige station Brussel Kapelle. Ik had de planning staan om daar vandaag nog even te gaan kijken. Vanaf het uitzichtpunt loop ik naar beneden. Brussel Kapellekerk ligt aan de Noord-Zuidverbinding, maar er stopt maar één keer per uur een trein per richting. In het weekend is het station zelfs helemaal gesloten. Toch is het wel de moeite waard om het eens te bezoeken. Niet omdat het station zo mooi is; het is een verpauperde bende. Ook om de mensen hoef je het niet te doen aangezien je alleen maar wat dronken junks tegenkomt. Er rijden echter wel in de spitsuren zo'n 90 treinen per uur langs over maar zes sporen! Dat zorgt voor een indrukwekkend schouwspel van filerijdende treinen.

Doordat ik er rond half zes sta, komen er talloze piekuurtreinen voorbij. Je hoeft hier maar een paar minuten te staan om allerlei treintypes voorbij te hebben zien komen. In bovenstaande video is een mooie compilatie te zien van welke treinen er zoal voorbijkomen in de spits. Hieronder een selectie van de vele foto's die ik er maakte.

Rond zes uur vond ik het etenstijd worden. Op station Brussel Zuid had ik wat bij de Quick, een Belgische fastfoodketen die in hoge mate lijkt op de McDonalds. Na het eten had ik nog ruim de tijd voordat de Eurostar terug naar Nederland zou vertrekken. Ik besloot daarom nog even wat PCC trams vast te leggen op lijn 81.

Ook kwamen er nog wat busjes voorbij. Zowel nieuw...

Als oud.

Daarna vond ik het genoeg geweest voor vandaag. Ik liep weer naar het station waar inmiddels het spoornummer van de Eurostar naar Amsterdam bekend was. Voordat ik naar het betreffende spoor liep, legde ik deze HLE 77 nog vast.

De Eurostar zou op spoor 3 komen. Aan de andere kant van het perron stond nog een Thalys die op het nette internationale gedeelte van het station vastgelegd kon worden.

Ik was ruim voor vertrektijd op spoor 3 waardoor ik nog best een poos moest wachten. Op het perron stonden echter helemaal geen bankjes tot mijn verbazing. Ik was dan ook blij toen ik plaats mocht nemen in de Eurostar. Voor de terugreis had ik een eerste klas ticket ontvangen. De terugreis naar Nederland verliep dan ook erg comfortabel.

Rond half 12 kwam ik uiteindelijk weer thuis aan. Het was een lange maar erg boeiende dag waarin ik veel gezien heb. Het was een erg leuke ervaring om mee te mogen met de eerste commerciële rit van de Eurostar.

Bedankt voor het lezen en laat je reactie, opmerkingen of toevoegingen vooral aan me weten via de mail of hieronder!